Vorige week Maandag had ik mijn evaluatiegesprek over de proeftijd op de afdeling Geriatrie. Het was wel een spannend moment. Je hoort wel dat je het goed doet, maar de bevestiging krijgen, is natuurlijk waar je dan op zit te wachten. Heel fijn dat ik heb kunnen laten zien, dat ik met mensen om kan gaan en het goede bied op het moment dat het nodig is. Ik krijg de vrijheid om te doen wat ik denk dat nodig is. Ik kan dus vol trots zeggen. Ik heb een nieuwe baan. Ik ga mijn volle inzet geven aan de plek waar ik ben aangenomen. Een groot voordeel van dat ik hier nu werk is dat ik er zelfstandig met de rolstoel heen kan rijden. Hierdoor ben ik minder afhankelijk van anderen

Waar moet ik dit verslag beginnen, misschien eerst even een blogje terug. Ik schreef toen dat ik bezig was met werk zoeken en dat ik al bij de bbs kan beginnen voor 3 dagdelen in de week, dat was al heel wat en daar was ik al super blij mee, maar nu ook nog voor de rest van de tijd Vrijwilliger op de geriatrie afdeling van het jbz, dat is fantastisch. Dat geeft mijn leven weer een doel. Ik laat het corona leven achter me en begin aan een nieuw avontuur.

Het is tijd voor een update over mijn werk.

Gisterenmiddag was het eindelijk zover. Het weer stond toe om naar Boswijk te rijden. Ik werd 's morgens wakker en ik was gewoon een beetje zenuwachtig. Het is nu 3 maanden geleden dat ik heb gewerkt. Ik wilde heel graag zelf zien hoe het ervoor stond. De afspraak stond al eerder gepland, maar wegens het weer de eerste poging af moeten zeggen.

Afscheid nemen in deze tijd is iets heel raars. De laatste keer dat ik je zag was ik gewoon aan het werk.  Niets vermoedend gaf ik jou drinken. Niet wetende dat dat de laatste keer was dat ik je zag.

Ik ben een vrijwilliger die heel veel verschillende dingen doet op het werk. Van alles wat onderdeel is in mijn werk komt voorbij in deze blogs. Vandaag schrijf ik graag over het effect van een handmassage bij iemand met dementie. Handmassages geef ik ook p mijn werk en ik zie heel vaak wat een positief effect dat heeft. Ik neem jullie even mee ineen mooi moment in mijn werk waarbij de handmassage het gewenste effect heeft. Lezen jullie mee.

Muziek en dementie werken prachtig samen

Vandaag zoals de hele week weer gewerkt. Boswijk voelt als een heel fijn huis met allemaal bijzondere mensen. Wat ben ik nog steeds iedere dag dankbaar dat ik onderdeel mag zijn van dit fantastische huis en mag zorgen voor de vele bijzondere bewoners die dit huis rijk is. Ik werk hier nu ruim 8 jaar en vind het iedere dag weer bijzonder mooi in die ongeorganiseerde chaos, want soms is het dat wel een beetje, om dan de mensen weer de rust te kunnen bieden die ze op dat moment nodig hebben.

Voordat de activiteit begint staat er al rustgevende sfeermuziek op. De mensen druppelen langzaam binnen en krijgen een kopje koffie of thee. Ik zit in een hoekje en wordt vriendelijk begroet door Dhr B.

Een heerlijke donderdagmorgen op Boswijk. Ik sta op woning 9 en zie dat we met 6 mensen op de woning staan. Ik stel voor om met 2 stagiaires van de woning en ik met 3 bewoners een heerlijke wandeling te maken over het park. Daar wordt mee ingestemd. We nemen 3 bewoners mee. Mw S die nog goed kan lopen pakt mijn hand en loopt met mij aan de hand mee naar buiten. Mw G zetten we in de rolstoel, komt heel weinig buiten maar ze stapt over, trekt haar jas aan en gaat ook mee naar buiten. Mw R stapt ook in de rolstoel en dan zijn we klaar om naar buiten te gaan.

Vakantie hoort erbij als je werkt, dat geld ook voor mij. Maar als je 4 dagen in de week werkt is het soms wel lastig om het werk dan los te laten. Zo is dat nu deze keer ook voor mij een opgave. Maar ik weet zeker dat het nu gaat lukken met de afspraken die zijn gemaakt.