abradoodles en robothonden en -katten die troost en gezelschap bieden blijken een schot in de roos in verpleeghuizen. Ze worden steeds vaker geïntegreerd in de zorg voor mensen met dementie. In Kruispunt zien we wat het effect is van deze viervoeters op de ouderen, hun familie en zorgverleners.

De vader van Linda Trakzel lijdt aan dementie en geniet elke dag van ‘zijn’ robothond. Vanaf het eerste moment dat hij kennis maakte met de hond klaarde hij op. Linda: “Mijn vader heeft altijd een hondje gehad, maar dat ging niet meer toen hij op deze afdeling kwam. Dat was heel verdrietig om te zien, maar door de elektronische hond heeft hij zijn maatje terug en ik mijn vader! Hij praat met hem en voert hem soms worst en kaas. De hond reageert op knuffels door te bewegen en te blaffen, dat vindt mijn vader geweldig. Hij is zo blij met het hondje dat hij het moeilijk vindt om het te delen met de andere bewoners. Hij heeft de hond het liefst de hele dag op schoot. De hond is zijn naaste.”

Mens-dierrelatie
Prof. dr. Marie-Jose Enders deed jaren onderzoek naar de mens-dierrelatie en onderschrijft dit. Toch blijft ze wel kritisch en kijkt ze genuanceerd naar projecten en manieren waar dieren in de zorg worden ingezet. “Zo kunnen ouderen met dementie de controle over hun spieren kwijtraken en heel hard gaan knijpen. Dat is voor de dieren gevaarlijk en maakt hen ongeschikt. Daarvoor zijn robotkatten en -honden een goede oplossing. Ook dat werkt goed. Natuurlijk blijft het effect het grootst met echte dieren, maar de robotbeesten worden op heel veel plekken gebruikt en de resultaten zijn goed.”

Duo's
“Door levende dieren worden mensen wel actiever, vertelt Enders. “De labradoodles die door Stichting Blijf worden ingezet in verpleeghuizen zijn een goed voorbeeld. De dieren worden gedegen opgeleid, net als de geselecteerde zorgprofessionals. Hierdoor wordt er oog gehouden voor het welzijn van de dieren.” De hond en zorgverlener vormen een duo dat in principe tien jaar professioneel met elkaar samenwerken. Zo is verpleger Twan gekoppeld aan de nu negen maanden oude hond Rietje. Zij woont bij Twan en ’s morgens gaat ze mee naar het werk. Twan: “Ik merkte al snel resultaat met Rietje. We hebben bijvoorbeeld cliënten die maar moeilijk in beweging te krijgen zijn, maar door haar enthousiasme gebeurt het wel. Het is mij al drie keer gelukt om buiten een wandelingetje met een passieve bewoner te maken. Zonder de hond was dat zeker niet gebeurd!”

In Kruispunt, ontroerende beelden van ouderen met dementie die gelukkiger worden door de onvoorwaardelijke liefde van een dier.