Er is mij gevraagd om iets te vertellen waarom ik vrijwilliger ben geworden op Boswijk.

Mijn contact met Boswijk begon op Dinsdag 29 Maart 2016. Dat was de dag dat mijn wandelmaatje Anneke hier kwam wonen in woning 11. Vanaf die tijd kwam ik regelmatig in Boswijk om met Anneke minstens 1 uur te gaan wandelen in het mooie park voorburg. Soms deden we het wel 3x in de week

Toen Anneke  eenmaal gewend was, gingen we iedere maandag eerst naar de gebedsdienst en daarna nog een eindje wandelen.

Vrijdag was onze vaste wandelmorgen

Jarenlang hebben we op die dag gewandeld bij Prins Hendrik met een groep en nu dicht bij huis met zijn tweetjes. Wij gingen dan steevast koffie drinken in de Stenen hut

Als ik door de weeks op bezoek kwam bij Anneke, maakte ik wat fruit voor haar klaar.

Toen het lopen minder werd wandelde in of om Boswijk heen. Daarna maakte ik voor degene die in de woonkamer waren wat fruit klaar.

Na het overlijden van Anneke op 2 Maart 2018 ben ik vrijwilligster geworden. Ik breng iedere maandag bewoners die mee willen naar de gebedsdienst. Daarna breng ik ze weer terug naar de woning. Op de woning maak ik voor de bewoners wat fruit klaar. Thuis heb ik dat al schilletjes, velletjes, en pitjes ontdaan. Het is een lust voor het oog om ze allemaal te zien smullen.

In de loop van de jaren heb ik meer contact gekregen met de bewoners. Het vertrouwen dat je krijgt door je glimlach en de aandacht voor de mensen geeft enorm veel voldoening voor mij.

Ik heb altijd verpleegster willen worden, maar mijn vader vond 18 jaar te jong voor zo’n zwaar e verantwoordelijk beroep. Later is het er niet meer van gekomen.

Door mijn aanwezigheid hier, kan ik het toch waarmaken.

Hier geniet ik van de mooie sociale contacten. Ik ben nu 83 jaar en hoop dit nog jaren te kunnen doen.

Met vriendelijke groet,

Dora Janssen-Platjauw