Kaarjes

Elke avond vertel ik onze zoon hoeveel ik van hem houd en hoe blij ik ben dat hij in ons leven kwam. Dat hij Mark en mij als ouders koos en Sterre als grote zus, met wie hij zo verbonden is.

Lees meer »

kippenvel

Wat een fijn gesprek was dit. Ik druk onze telefoon uit en tril er nog van na. Kippenvel all over the place…

Lees meer »

Elro

Zeven jaar geleden maakte Sterre voor het eerst kennis met een elro: vaktaal voor een elektrische rolstoel. Binnen Heliomare, waar ze toen op de peutergroep zat, mocht ze ermee oefenen.Sterre had snel door hoe het apparaat werkte: gas geven kon met haar rechtervoet en ze stuurde door haar hoofd naar links en rechts te bewegen en zo de hoofdsteun ‘aan te klikken’.

Lees meer »

Kinderboek

Ruim een jaar geleden kwam er iets op mijn werk-verlanglijstje bij: een kinderboek schrijven. Dat wilde ik graag. Over Sterre; hoe kon het ook anders.

Lees meer »

Opa

egin deze maand, we ontbijten met z’n vieren in het Duitse vakantiehuisje waar we een week verblijven. Ergens tussen de happen van haar chocoladecroissant door, begint Sterre plots te gniffelen. Haar gelach wordt harder en ze ‘praat’ er ook bij. Lees: omdat ze nog niet goed kan articuleren (praten is ook een vorm van bewegen; hiervoor zijn vele spieren nodig die op het juiste moment op de juiste manier worden aangestuurd, en da’s nog lastig voor Sterre) verstaan we haar niet, maar Sterre maakt geluiden, knikt van ja en schudt van nee. Lees 2: Sterre voert een gesprek, en ze heeft het duidelijk niet tegen Mark, Sietse of mij.

Lees meer »

Omhelzing

Papa (Mark) is twee nachten weg geweest. Naar zijn tante in Frankrijk. Het was hoog tijd: vorig jaar overleed Marks oom en hij had zijn tante sindsdien nog niet gezien (de crematie vond in zeer besloten kring plaats). Als gezin vonden we eerder geen ruimte om Mark de 700 kilometer tussen ons huis en dat van zijn tante te laten overbruggen. Nu, aan het einde van Marks zomervakantie, lukte dat alsnog.Mark had het fijn en ik gunde het hem  De rest van de n toch kon ik tegelijk niet wachten tot we weer met z’n vieren waren. Voor Mark en de kinderen gold hetzelfde. De rest van de blog lees je hier.

Lees meer »

Moed

Toen ik zwanger was van Sterre en nare voorgevoelens over haar geboorte als een zwaard van Damocles boven mijn hoofd hingen, vroeg het leven mij om dapper te zijn en moed te tonen.Toen Sterre ter wereld kwam en even later werd gereanimeerd, vroeg het leven mij hetzelfde.Toen de neuroloog zei: “Ga niet met Sterre naar de kliniek voor spastische kinderen in Oekraïne, je kunt net zo goed een andere vakantiebestemming kiezen”, gingen wij tóch (met prachtige resultaten); het leven vroeg ons opnieuw om dapper en moedig te zijn.

Lees meer »

Wat je zegt

…ben je zelf. Het lijkt slechts een kinderlijk ‘grapje’, maar o wat kunnen woorden ons beïnvloeden. Ons lichaam bestaat voor een groot deel uit water en de Japanse onderzoeker Emoto publiceerde prachtige boeken over het beïnvloeden van water met behulp van uitspraken en gedachten. Op de foto hierboven zie je een kristal dat ontstond uit water waar de boodschap ‘compassie’ aan was meegegeven. Waterkristallen waar negatieve woorden op zijn ‘losgelaten’, zien er een stuk minder mooi uit…

Lees meer »

Weest mild

Mild mogen we zijn, tijdens deze crisis. Mild voor onszelf, en mild voor de ander. Mild qua wat we vragen en mild qua wat we verwachten, bedoel ik dan.

Lees meer »

Goed

Soms valt bij het begin van een leven, de dood al meteen met de deur in huis. Acht jaar geleden las mijn lieve toenmalige collega Renée van de redactie van Girlz! mijn boek Gefeliciteerd, het is een… gehandicapt kindje. Intens leefde ze mee met de traumatische geboorte van Sterre.

Lees meer »

Prepuber

Een halfjaar geleden begon het. Sterre typte: Jullie mogen niet meer in mijn kamer komen als ik er niet ben. “Eh… oké”, antwoordde ik, nog een beetje verbaasd. “Dan is het maar goed dat ik net de deuren in je kamer heb geschilderd, want nu hoeft dat over tien jaar pas weer”, zei Mark. Dan woon ik hier al niet meer, typte Sterre. Ik ga later in Amsterdam wonen. “Eh… oké, was deze keer het enige dat Mark én ik uitbrachten. Ons knuffelmeisje nam ineens wel heel veel afstand…

Lees meer »

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.