Vannacht bij 1 van de ronden trof ik een meneer aan die zacht lag te huilen.
Mijn zwerf en ik liepen naar hem toe en spraken hem aan maar daar reageerde dhr niet op.
Hij leek te huilen in zijn slaap.
Ik sprak zacht tegen hen en streelde hem over zijn wang en zijn haar.
Dhr ging rustiger slapen maar reageerde verder niet.
Mijn collega en ik concludeerden dus dat dhr in zijn slaap verdrietig was.
Om 6.00 uur moest ik dhr even wekken om hem medicatie in te geven met wat appelmoes.
Dhr opende zijn ogen, pakte mijn hand en nam probleemloos zijn medicijnen in.
Daarna vroeg hij mij:" jij bent toch die vrouw die vannacht bij mij kwam slapen toen ik zo verdrietig was?"
😁😀
Dhr was dus toch wel voor een deel wakker geweest en had een eigen interpretatie gegeven aan de gebeurtenis.
Dit was overigens op een pg afdeling.
Anneke Harte
Reactie plaatsen
Reacties