Sinterklaas, voor mij niet altijd fijn.

Gepubliceerd op 8 december 2019 om 15:49

Voor de meeste kinderen is Sinterklaas het feest van het jaar. De kinderen kijken er lang naar uit en beginnen al ver van te voren te vragen, mamma mag ik die mooie pop van Sinterklaas krijgen. Voor mij was dit niet het geval. In deze blog vertel ik je er alles over.

 

HOE HET BEGON

Als klein kind ben ik weleens met mijn ouders naar het gemeentehuis van Heusden geweest alwaar Sinterklaas zou komen. Opa, die toen wethouder van Heusden was, nodigde ons uit om daarheen te komen en de Sint daar te ontmoeten. Ik was toen nog heel klein. Ik stond samen met mijn ouders in de lift en voordat de deur van de lift open ging, stond de sint al voor mijn neus. Ik heb sterk het vermoeden dat toen mijn angst voor deze man begonnen is.

 

Vanaf toen was het iedere keer dat ik de Sint zag drama. Huilen en schreeuwen hoorde er voor mij gewoon bij. Ik bleef ook maar het liefst bij mijn ouders zitten.

 

Die angst heeft heel lang aangehouden. Het ging het beste als er tussen mij en de Sint gewoon glas zat en dan was de spanning nog te hoog en zat mijn ademhaling behoorlijk in de weg.

 

Je zou denken dat naarmate je ouder wordt de angst wel weg moest gaan, maar bij mij was ook dit niet het geval. Zelfs nadat mijn ouders het geheim vertelde bleef de angst voor deze bijzondere man bestaan.

 

BEZOEK IN DE KLAS

Ik zat in een van de laatste klassen van de mytylschool in Tilburg, toen we in de klas bezoek kregen van Sinterklaas. Ik scheet 7 kleuren stront toen ik dat hoorde. Weer was mijn ademhaling hoog, voelde ik mijn hart kloppen en het zweet brak me uit.

Het volgende moment werd er op de deur geklopt. De deur ging open en daar stond de sint voor de deur. Sinterklaas waar ik altijd zo bang voor was, was er speciaal voor mij.

Toen kwam het moment wat voor mij heel groot was. De sint ging zich omkleden naar een gewone man. Stapje voor stapje ging alles uit en was het een gewone man. Toen de sint daar stond als gewone man kwam het besef dat het zo was zoals ik nu had gezien. De spanning zakte helemaal weg toen ik zelf de baard even voor mocht hebben.

Hierna werd de beste man weer de sint en vervolgde hij weer de weg die hij volgde.

 

Vanaf die dag was de angst voor de goedheiligman verdwenen en geniet ik van het feest zoals het hoort, zonder angst.

 

Heb jij ook last van een angst wat invloed heeft op je beperking, Wil je je verhaal delen, laat het me dan weten.

Reactie plaatsen

Reacties

Ilse v Bommel
4 jaar geleden

Wat een mooi verhaal. Je stelt je echt kwetsbaar op!