Hé, er is bezoek!
Mevrouw heeft bezoek van een vrijwilligster. Zij komt iedere week heel trouw en weet precies waar deze mevrouw behoefte aan heeft en probeert haar dat dan ook te geven.
Dit zijn aandacht, knuffelen, een beetje praten en in het verleden ook dansen.
Doeke loopt naar ze toe en probeert nog iets toe te voegen aan het contact dat al gaande is. Samen, met zijn 3tjes komen ze in een spel. Een spel dat eigenlijk helemaal geen spel is, maar gewoon echt is.
Mevrouw is vroeger danseres geweest en al zingend en neuriënd en met behulp van een instrumentje maken Doeke en de vrijwilligster langzame dansbewegingen. Ze wiegen op en neer en de ogen volgen en blijven naar ze kijken.
Dit is een heel goed en bijzonder contact. Voor andere mensen misschien nauwelijks waarneembaar maar deze 3 samen weten wel beter. Dit is écht fijn en dat is mooi.
Soms is het moeilijk om in een paar regels een bepaald gevoel of een situatie te beschrijven. Wat er soms gebeurd is zo bijzonder. Dit moet je eigenlijk meemaken of ervaren. “Het” ontstaat op het moment zelf, zonder show en heel spontaan.
Reactie plaatsen
Reacties