een middag bij tijdschrift Vriendin

De dag van de fotoschoot was aangebroken. Wat een geweldige ervaring was dat zeg. Vanmorgen opgestaan en na de zorg kon het wachten op mijn vader beginnen. Nadat ik de website had bijgewerkt met de informatie met wat ik vandaag ging doen, kreeg ik toch wel een beetje gezonde buikpijn van de spanning. Gelukkig hoefde ik niet heel lang te wachten op mijn vader en nadat ik nog even naar de wc was geweest kon onze reis beginnen. Met gezonde spanning ging ik op pad.

In de auto vertelde ik mijn vader dat het een blad is waar heel Nederland en daarbuiten aan kan komen.  Dat besef is wel heel bijzonder.

Eenmaal in Amsterdam was het adres in een heel smal straatje en gelukkig konden we ook in die straat parkeren. Schuin tegenover de studio waar het plaats zou gaan vinden.  Eenmaal aangekomen kreeg ik wat te drinken aangeboden en kon het feest meteen beginnen. De visagiste vroeg of ik weleens make-up droeg. Ik gaf antwoord met:  'Nee, eigenlijk nooit. Dan doen we het ook maar heel minimaal, want ik wil wel dat je jezelf op je gemak voelt op de foto en je jezelf nog herkent.

Zo geschiedde.

Toen ik klaar was met de make-up en me haar was gedaan, was het tijd voor de foto serie. Van tevoren vroeg de fotograaf of ik uit mijn rolstoel kon. Daarop antwoordde wij: nee. De foto's zijn dus gemaakt vanuit de rolstoel, maar de foto's die ik heb gezien zijn prachtig. Ik had ook maar weinig aanwijzingen nodig om het perfecte plaatje te schieten. Als ik nog een switch wil maken in de toekomst weet ik wel wat ik dan wil gaan doen. Echt op mijn lijf geschreven! Haha! De manager voor die klussen heb ik al. Mijn lieve trotse vader.

Voor ik het wist stonden de foto's erop. Uiteindelijk beslist vriendin welke foto het wordt. Maar wij hebben met zijn alle toch een lichte voorkeur.  Het interview wordt nu telefonisch afgenomen en daarna wordt het uitgewerkt en geplaatst.

mijn verhaal zal te zien zijn in Vriendin nummer 38. Ga jij mij kopen?