Over de gang loop ik met een mevrouw die jarig is die dag. Ze herinnert zichzelf dat niet maar word de gehele dag gefeliciteerd door families/bewoners die het wel in de gaten hebben. Even samen een rustmomentje.. op de gang kom ik een andere mevrouw tegen die aan mij vraagt of ik even bij haar kom zitten, tegelijkertijd geeft ze als antwoord: ' maar dat zal vast niet gaan, jullie hebben het zo druk maar ik vind dat zo gezellig!' Ik zeg haar dat ik nog eventjes een rondje loop met mevrouw en daarna naar haar toe kwam.
Ik bedenk me dat het zo belangrijk is om eventjes 1 op 1 aandacht te hebben met de bewoners, dat schiet er vaak bij in door alle drukte en papierwerk wat gedaan moet worden.
Ik schiet de keuken in, pak een bakje en ga aan de slag. Uiteindelijk heb ik een lekker bakje ijs met aardbeien en slagroom gemaakt. Ik ga naar de kamer van mw, klop op de deur en ik hoor: 'kom binnen!' Het eerste wat ik zeg, 'roomservice!' Mw begint te lachen en zegt: 'heb je dat voor mij meegenomen? Wat lekker!' Jazeker, en ik ga er bij zitten. Mw begint te vertellen over haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Ze laat me foto's zien die aan de wand hangen en alle herinneringen van vroeger komen boven. Na een klein half uurtje heb ik zoveel gehoord over mw haar leven en was ze zo blij dat ik even tijd vrij maakte dat ze de dag erna nog vertelde hoe gezellig het wel niet was. Hier doe je het toch voor! Wat vonden we dat allebei fijn, even 1 op 1 aandacht voor elkaar.
Reactie plaatsen
Reacties