De laatste dagen
In bed, met haar ogen gesloten, heel dun, teer, klein en o zo lief. Een vrouw, een moeder. Kinderen hebben gevraagd of ik bij mama, in de laatste dagen van haar leven een bezoekje wil brengen. Voorzichtig maak ik de deur open en laat heel zachtjes de klanken van mijn muziekdoosje ontstaan. Ook de kinderen zijn in de kamer aanwezig, zijn stil en kijken toe.
Heel rustig en zachtjes schuifel ik op mijn klompen naar het bed en ondertussen klinkt de muziek heel zachtjes. Het is een heel oud slaapliedje. Als ik naast het bed sta pak ik de hand van deze moeder, neurie zachtjes mee op de melodie en streel haar oude hand met de bijna doorzichtige huid.
Dit is hun moment
Na een poosje opent ze haar ogen, kijkt en draait het hoofd naar me toe. Dàn ziet ze mijn rode neus, glimlacht en zegt: “...Sinterklaas....”. Daarop kijkt ze naar haar kinderen en.......er is weer contact. Even blijven we samen zo zitten en genieten van elkaars aanwezigheid. Ik verlaat, na even, de kamer. Ook weer zo heel zachtjes en zonder te praten en laat deze familie samen en mèt elkaar achter.
Samen in de laatste levensdagen van een vrouw, een moeder, een mama. Dit is hun moment..... Door: Annet Bouwmans – Contactclown www.contactclowndoeke.nl
Reactie plaatsen
Reacties