Ook ik plaats natuurlijk mijn blog over mijn gedachten over het coronavirus, maar ik bedacht: Ik plaats er een positieve foto bij. Dit om ook terug te kunnen denken aan een fijn moment in mijn leven.
Ik begin de blog even met een post die ik een paar dagen geleden op fb plaatsten.
Wat een dag weer vandaag. De verpleeghuizen sluiten nu definitief de deuren voor bezoek. Als het hierover gaat, sluit ik me aan bij alles wat Sarah Blom de afgelopen dagen al heeft gemeld over de omgang met dementie waar ik eigenlijk gewoon volledig bij aansluit.
Wat heb ik vandaag gedaan om de dag door te komen. Vanmorgen eerst weer de tijd genomen om te verzorgen, nu wordt er in ieder geval niet naar de klok gekeken, maar de natuur maakt toch dat ik er op tijd uit moet gaan.
Ik kreeg weer hoofdpijn toen ik vrijwel direct uit bed kwam. Nadat ik iets gegeten had, toch maar even naar buiten om te kijken of dat wat deed met mijn hoofdpijn. Het is heel raar om op dit moment je buiten je woning te bevinden, want ik heb echt maar 6 mensen gezien over mijn hele wandeling buiten verspreid. Wat een gekke gewaarwording.
Toen ik daarvan terug kwam en de afwas weer eens had gedaan ben ik eens gaan kijken of ik uit netflix kon komen. Wat een gemak is dat. Ik ga nu een serie kijken over een paard. De titel komt nog wel naar boven, maar die heb ik nu even niet.
Toen reed ik nietsvermoedend naar de brievenbus en vond daar een kaartje van Toos Bruijsters. ❤❤Bedankt toos, wil je een kaartje sturen, stuur een pbtje. Iedereen zit in hetzelfde schuitje We voelen denk ik ook over het algemeen hetzelfde. Alleen voor de mensen die echt met Corona te maken hebben is het toch echt vele malen zwaarder. Ik zal niet taggen in verband met de privacy, maar ik denk dat in die onzekerheid leven over een dierbare vele malen zwaarder is dan de dagen grotendeels binnen doorbrengen. De mensen die ik bedoel weten wel dat het over hen gaat. Met gedachten bij jullie. 🍀😢
Mijn gedachten gaan meerdere malen per dag uit naar de lieve bewoners van mijn dankbare werk in Boswijk en collega's die zich daar een slag in de rondte werken om het leven voor de bewoners op zijn best te laten doordraaien. Echt een dikke duim voor jullie, en wat zou ik graag op een bepaalde manier toch iets willen doen.😊💛👍
Het zelf missen van bezoek is wel eens waar lastig, maar ik besef me heel goed waarom het is en weet dat er aan geen bezoek ook wel weer een einde komt. Whats app en facebook zijn nu de uitgelezen kans om contact met elkaar te hebben. Dat gaat goed. Weet, ik red het wel. De rest van de contacten via de app en facebook. Af en toe bel ik me vader voor wat boodschappen en om hem even te horen.
Morgen gaan we over de telefoon samen #tvk kijken. Mijn vader gaat niet echt mee met de tijd. Maar dat geeft niet.
Ook heb ik vandaag weer het een ander op mijn website geplaatst.Als je het leuk vind neem maar weer even een kijkje.
Nu ga ik nog even kijken wat ik het laatste uur van de dag nog ga doen. Welterusten allemaal voor straks.😴😴😴
De hele wereld ligt stil. Iedereen moet zoveel als mogelijk binnenblijven. Alleen als je een vitaal beroep hebt, mag je naar je werk. Het zou duren tot 4 april, alles wat nu van kracht is. Festivals en andere grote evenementen gaan niet door tot 1 juni. Maar voor mezelf heb ik de taxi al afgebeld tot 1 mei. Ik geloof nooit dat het na 4 april ineens allemaal weer van start gaat. Daarom heb ik voor mezelf tot 1 mei maar aangehouden. Alles wat dan eerder weer normaal is, is meegenomen.
Wat ook volstrekt logisch is, is dat de eerste vakantie is geannuleerd, waar ik natuurlijk ten volle begrip voor heb, maar zo is niets op dit moment zeker in het land.
Ik vind het een rare wereld. Ik heb nu de tijd om de website bij te werken, dat is een fijne bezigheid nu.
Verder kijk ik nu graag naar Netflix. Luister ik naar podcasts. Op dit moment luister ik naar de podcast die gaat over BoosAntidepressiePodcast te luisteren van Tim Hoffman. Ik vind het een goede bezigheid en wie weet steek je er iets van op. TIP! Het is een beetje rommelig, maar er komt later meer helderheid in.
De dagen gaan redelijk snel voorbij. Ik lees graag, ik probeer met regelmaat even naar buiten te gaan en dan mijn vriendin mee neem. Lekker even een half uur lezen in het zonnetje.
Ik kijk maar 1 keer per dag naar het nieuws. Het gaat maar over 1 ding. Terwijl ik dit schrijf krijg ik een mailtje waar ik straks even contact over heb met iemand. Dus onverwacht komt er weer iets op mijn pad. Maar daarover later meer.
Ik probeer het positief te benaderen. Ik doe alles met een leuk muziekje op de achtergrond.
De fysio komt ook een hele tijd niet meer. Met de activiteitenbegeleider die er nu is, doe ik de oefeningen die ik van de fysio heb gekregen.
Dus ja, eigenlijk kom ik de dag redelijk goed door.
Wil je je eigen corona verhaal delen, stuur je verhaal naar: info@vrijwilligersindezorg.nl
Groetjes Anja
Reactie plaatsen
Reacties
Super trots op je